Wanneer men alles tot op de draad ontleedt, blijft er niets anders over dan een kale vlakte zonder geheimen waar winden ongemoeid overblazen. De winden van het leven ondervinden geen weerstand meer, de zachte beschermende lagen waaien mee weg. Zenuwen worden ontbloot, terwijl zenuwen er niet zijn om ontbloot te worden.
Dit "verstand" namelijk is een verzameling vangarmen die groeit uit vooroordelen, principes en modedenken. Poliepen wier bestaan zo vluchtig is als de winden zelf en verdampt bij de minste overmacht. De analysedrift van het verstand blijkt dus tijds- en plaatsgebonden. (88)
When one analyses everything to the grain, nothing is left over but a bare plain with no secrets where winds blow over freely. The winds of life no longer experience resistance, the soft protective layers are blown away with it. The nerves are being exposed, whereas nerves are not there to be exposed.
This “brain” is namely a collection of tentacles that develops from prejudices, principles and trends. Polyps whose existence is as transient as the winds themselves and evaporates at the least supremacy. The brain’s urge to analyse thus seems to be restricted to time and space. (88)
No comments:
Post a Comment