Verdomd nog aan toe. Ik Engelsman, ik Duits. Waarom zou ik geen Belg zijn?
Er is toch niets nieuws meer te bedenken.
En als het niets de toekomst is, dan is het aan de Belg.
Ik buig, beleefd als een Chinees, en misschien ook even vals. Zolang ik niet vooroverval, sla ik geen slecht figuur en vraag ik me af: Is dit het nu? In het volle leven staan? (82)
Teruggekeerd tot de realiteit en de hardheid van haar beelden, ben ik genadeloos overgeleverd aan de holte van eindeloze eenzaamheid. (86)
Damn it! Me English, me German. Why shouldn’t I be Belgian?
Anyhow there is nothing new to think up.
And if nothingness is the future, then it is up the Belgian.
I bow, polite like a Chinese, and maybe also as false. As long as I don’t tumble forward, I don’t look silly and I ask myself: Is this it now? To be in touch with things? (82)
Returned to reality and the harshness of her images, I am mercilessly in the hands of the hole of infinite loneliness. (86)
No comments:
Post a Comment