Ik hou hartsgrondig van de mensen en het leven, doch enkel in hun pure staat, zonder tweeslachtigheid.
Ik verkies de innerlijke tweeslachtigheid, die boven de wetten der sexen staat, en boven traditie en gemeenschap.
Ik verkies ze boven de tweeslachtigheid die vanzelf ontstaat wanneer men "normale" menselijke omgangsvormen cultiveert.
Wat op een bepaalde wijze een onmenselijk standpunt is, vermoed ik. (87)
I whole-heartedly love people and life, but only in their pure state, without ambiguity.
I prefer the inner ambiguity, which stands above the laws of the sexes, and above tradition and society.
I prefer it above the ambiguity that occurs automatically when one cultivates “normal” human manners.
Which in a certain way is a inhuman point of view, I presume. (87)
No comments:
Post a Comment