Het is nutteloos anderen proberen te boeien zonder zich volledig te geven. Men werpt een barrière op tussen de toegang tot de essentie en de wil iets echt te begrijpen. De toeschouwer wordt achterdochtig, speurt zinloosheid en loopt verder.
Wanneer er bij de kunstenaar een bepaald soort fijngevoeligheid aanwezig is die hem drijft druppelsgewijs en zeer gekontroleerd informatie prijs te geven, kan dit door een rusteloze toeschouwer als onmacht afgedaan worden.
Ondanks zijn terughoudendheid verliest de betreffende kunstenaar weliswaar losse elementen en gedragingen, op een kompromisloze manier die sterker is dan zichzelf. A.h.w. ten prooi aan zijn temperament... (83)
It is useless to try and capture someone's attention without giving everything one's got. One puts up a barrier between the access to the essence and the desire to really understand something. The spectator becomes suspicious, smells senselessness and walks on.
When an artist represents a certain kind of sensitivity that moves him to divulge information, little by little and in a very controlled manner, this could be considered by a restless spectator as lack of power.
Despite his reserve, the artist in question indeed looses separate elements and behaviours, in an uncompromising manner, stronger than himself. Victims of his temperament as it were.... (83)
No comments:
Post a Comment