October 10 Catharsis

De vrouw is het centrum van 4 draaiende kubussen, die als satellieten en op gelijke afstand van elkaar rond haar als as draaien. De 4 polen zijn de kastelen, de paarden, de mannen en de bomen.
Vanuit het standpunt van elk van deze 4 polen is het alsof de vrouw als een maan aan hen verschijnt. Slechts verlicht door hun licht.
Ze vervult op deze manier een vertrouwen wekkende funktie die slechts een illusie is van het centrum. Ze bestaat slechts bij de gratie van de bron die haar verlicht.
De 4 polen van de wereld slagen er door hun existentiële verscheidenheid in de illusie te wekken dat alles om hen draait, juist omdat een allesomvattend beeld onmogelijk is. Het is dat beeld wat zo onontbeerlijk is om kontrole te krijgen, te demystifiëren, te doorgronden.
Wordt dit beeld reëel, dan storten de waarden in, want de waarheid is de lichtbron, de zon. (88)

The woman is the centre of 4 rotating cubes, like satellites and at equal distance from each other pivoting around her as axis. The 4 poles are the castles, the horses, the men and the trees.
From the point of view of each of these 4 poles is looks as if the woman appears to them like a moon. Only lit by their light.
In that way she fulfils a confidence-building function which is only an illusion of the centre. She merely exists by the grace of the source that illuminates her.
The 4 poles of the world manage by their existential diversity to create the illusion that everything evolves around them, exactly because the impossibility of an all-embracing image. It is that particular image which is so essential in order to get control, to demystify, to get to the bottom of it.
When this images becomes real, all values collapse, because the truth is the light source, the sun. (88)