Eens zei men mij dat ik nooit zal vinden wat ik zoek. Maar ik ben niet op zoek naar iets. Dus kan ik het ook niet vinden. "Het" bestaat trouwens niet. (Ik zoek alleen naar zin, achteraf bekeken). (89)
Once I was told that I would never find what I am looking for. But I am not looking for something. So I cannot find it. Anyway, "it" doesn't exist. (Looking back, I only look for meaning). (89)
Het irreële trekt iedereen aan. Omdat de realiteit inderdaad ondraaglijk is op de momenten van bewustwording dat de macht aangereikt wordt de verantwoordelijkheid ervoor te nemen.
Het besef dat het hier en nu door de bewuste persoon gevormd kan worden, is voor velen genoeg in het wilde weg een andere schijf op te zoeken en genoemde verantwoordelijkheid te ontvluchten. Men loochent, men relativeert, men lost op.
Als een geschenk uit de hemel komt de gedachte op dat er veel gebeurt waar geen vat op te krijgen valt. Alsof een kracht buitenaf het leven regeerde en er kontrole wordt uitgeoefend over onze daden. We staan niet alleen.
Samenhang, ondoorgrondelijke gelijktijdigheden willen ons overtuigen van de geheimzinnige grootheid die het bestaan bestuurt. Niets is minder waar.
De aanvaarding van de irrationaliteit is een daad van verantwoordelijkheidsontvluchting.
En ook:
Niets is meer waar. De opdracht is een harmonie op te bouwen met de eigen binnenwereld. Elk moment zijn vrucht. (90)
The unreal is attractive to everybody. Because reality is indeed unbearable at the moments of realization that power is given to take up responsiblity for it.
Realizing that the here and now can be manipulated by the conscious person, is enough for many people to search at random for another target and to escape from the said responsibility. One denies, one puts into perspective, one resolves.
Like a present falling from the sky, comes the thought that a lot is happening and we have no grip on it. As if a force from outside life is ruling and is having control over our actions. We don't stand alone.
Coherence, incomprehensible synchronisms, want to convince us of the mysterious greatness that governs the existence. Nothing is further from the truth.
The acceptance of the irrationality is an act of responsibility-flight.
And also:
Nothing is more true: The task is to build a harmony with one's internal world. Every moment its fruit. (90)
No comments:
Post a Comment